Villa Abeele (BE)
Deze oude villa is één van de klassiekers die ik moest gezien hebben. Na een paar eerdere mislukte pogingen stonden we in de zomer van 2015 nog voor dag en dauw aan de villa. De ingang tot de tuin was nog steeds dezelfde als toen in 2012, maar destijds bleef de villa koppig dicht en werden we onder luid geschreeuw van een koppel pauwen de tuin uitgejaagd.
De jaren nadien woonde er op het domein een persoon in een woonwagen, ik heb altijd gedacht dat het de eigenaar was die daar z’n intrek nam en terwijl het huis wat wou opknappen. Zo plots als de man er introk, zo plots was hij ook terug weg en dit was het ideale moment om een derde en finale poging te wagen. Zoals ik daarnet al zei was de ingang na 3 jaar onveranderd en we waren snel in de tuin en slopen zo stil als we konden naar het huis toe want de pauwen leefden er nog steeds.
In het donker kropen we via de kelder binnen en stelden vast dat er in het huis de afgelopen jaren niet veel was opgeknapt. integendeel, alle meubels lagen op één grote hoop in de enorme kelder, de geur van schimmel en oud hout vulde onze neusgaten. Bovenaan de trap was de kelderdeur ingetrapt dus stonden we snel in het pikdonkere huis.
Het was nu een kwestie van wachten op het eerste licht. Terwijl ik beneden bleef ging Artur de boven verkennen.
Ik herinner me dat ik mijn eerste reeks foto’s nam bij de trap op het gelijkvloers. Maar bij controle via mijn schermpje kwamen plots de haren in mijn nek recht en sloeg mijn hart over. De foto op mijn scherm toonde aan dat ik niet alleen beneden was, ik zag een duidelijk een schim die precies wat schuin de deuropening stond. Artur kon het niet zijn want hij was boven !!
Geloof me op zo’n moment schrik je jezelf bijna een driedubbele hartbreuk en mijn ogen schieten in de richting van de deuropening… De schim is weg. Ik neem mijn zaklamp en verlicht de gang maar ik zie niemand. Bij nader inzien bleek het een stuk meubel die tegen de muur was aangezet maar toen op dat moment, met het weinige licht en de 10′ beeldopname leek dit zo op een persoon dat ik het vandaag nog steeds voor de geest kan halen.
Ik post hieronder de bewuste foto en kijk voor jezelf of ook jij de schim kan waarnemen? Neem desnoods wat afstand en knijp je ogen halfdicht en beeld je in dat je in de gang staat en kijk dan links op de foto naar het deurgat.
De finale foto vind je verder in de afgewerkte reeks waar je duidelijk zit dat het om een meubelstuk gaat 🙂 ja verbeelding kan je soms parten spelen in het donker op verlaten locaties…